Obszar testowy nr 2 obejmuje zachodni fragment Kotliny Sandomierskiej, dochodzący do granic Krakowa, oraz wchodzące w jej skład pasma przedgórzy (część Podgórza Bocheńskiego określana jako Wysoczyzna Wielicko-Gdowska).

Charakterystyka geograficzna regionu: obszar wielkodolinny o zróżnicowanej budowie geologicznej i geomorfologicznej (równiny zalewowe, relikty teras plejstoceńskich; tzw. terasy akumulacyjne, mioceński kompleks solonośny; podłoże piaszczyste, ilaste, gliniaste, torfowe itd.). Granice rejonu stanowią wyraziste krawędzie geomorfologiczne: kraniec Kotliny Sandomierskiej na zachodzie, Wisła i terasa lessowa na północy oraz próg Pogórza Karpackiego (Pogórza Wielickiego) na południu; od wschodu region ograniczony jest doliną Raby.

Najważniejsze stanowiska z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza: Kraków-Bieżanów, stan. 11, 15, 20, 27, 30, Zakrzów, stan. 1, Podłęże, stan. 17, 22, Zakrzowiec, stan. 6-8, 7; Brzezie, stan. 17, Targowisko, stan. 10-13.

Koordynatorzy działań w ramach projektu: Karol Dzięgielewski, Michał Mazur

Zachodni skraj Kotliny Sandomierskiej (pod Krakowem), w trakcie badań związanych z budową autostrady A4 w 2006 r.