Aktualnie prowadzimy selekcję polepy ze stanowisk zlokalizowanych na wszystkich obszarach testowych. Okruchy gliny, pochodzącej pierwotnie z wylepiania ścian i klepisk prehistorycznych domostw, zachowują się do naszych czasów tylko dzięki przypadkowemu wypaleniu, głównie podczas pożarów, i są badane przede wszystkim pod kątem makroszczątków roślinnych (a właściwie ich odcisków). Pozwala to nam uzupełnić dane uzyskane dzięki analizie archeobotanicznej prób ziemi, pobranych z wypełnisk obiektów archeologicznych.

W trakcie przeglądania materiału udało się nam jednak także zidentyfikować odciski elementów konstrukcyjnych budynków mieszkalnych, pochodzących z późnej epoki brązu i wczesnej epoki żelaza, m.in. na osadzie w Janowicach (obszar testowy nr 3). Jak wielki potencjał tkwi w analizie architektonicznej tych skromnych z pozoru okruchów gliny, pokazała m.in. analiza i rekonstrukcja budynków z epoki brązu z Roztok koło Pragi czy z bliskiego nam Wojnicza nad dolnym Dunajcem.

Przekrój przez jamę nr 6 z osady w Janowicach, gm. Pleśnia, z licznymi bryłami polepy konstrukcyjnej w zasypisku

Rekonstrukcja domu z późnej epoki brązu w Wojniczu, o konstrukcji zrębowej z pojedynczym słupem wspierającym dach i glinianą wyprawą ścian, była możliwa głównie dzięki analizie odcisków na polepie (wg Dzięgielewski 2010)